- baca - wyrabia ser i rządzi juhasami
- bacówka - szałas lub koleba bacy z juhasami na hali
- balkon - podcięta platforma w ścianie skalnej
- bambus - składane nosze
- bańdzioch - brzuch; kocioł górski
- baszta - turnia w ksztłcie wieży zamkowej
- beton - mocno zbity szorstki śnieg
- biwak - nocleg pod gołym niebem
- blacha - odznaka przewodnika
- blok - wanta, głaz
- brama - skalne zwężenie doliny
- bryndza - ostry ser owczy; robi się go z przeschniętego "bundzu przemielonego w maszynce do mięsa, po czym zasolonego. Ser trzyma się uciśnięty silnie w drewnianych dzieżach
- brzemię - coś co nosimy na plecach w płachcie materiału
- brzyzek - stromo poderwany teren nad potokiem lub drogą. ("brzeżek")
- bula - okrągłe wzniesienie
- bundz - nie solony i nie owędzany świeży owczy ser, także do wyrobu bryndzy,
- cap - samiec owcy (baran) lub kozicy,
- ceper - dla górali przybysz z nizin, dla rusinowca osobnik w futrze i szpileczkach na Szpiglasowej
- ceprostrada - droga dla ceprów
- cerkiel - las przy polanie lub hali, gdzie wolno wypasać bydło i owce, bez prawa karczunku,
- cetyna - podściółkę dla bydła lub juhasów z drobnych gałązki świerków lub kosówki,
- chłopek - skała w ludzkim kształcie
- chwyt - to czego się chwyta taternik
- chodnik - ścieżka, drożyna
- cieśniawa - zwężona część doliny
- ciupaga - gruba laska zakończonej u góry stalową siekierką, u dołu okuta w szpic; do podpierania i do rąbania drzewa i śniegu
- cmentarz - kocioł lub kotlinka o dnie pokrytym piargiem
- cuha - kurtki z białego filcu do zarzucana na siebie i zapięta pod szyją
- cyrhla - polana po wykarczowanym lesie
- cyrk - patrz kar
- czekan - mocnej laska o solidnym okuciu, której stalowa głowica zakończona jest z jednej strony łopatką, a z drugiej dziobem. Używany jest m.in. do rąbania stopni w śniegu
- czerpak - kubek z toczonego jaworu z otworami na palce do picia mleka lub żentycy
- czeluść - głeboka rozpadlina skalna
- czołówka - latarka na głowie
- czuba - szczyt, wierzchołek, kopa
- drabina - źleb, stroma dolinka
- dudy - (gajdy, koza) zbójnicki i pasterski instrument dęty, składający się z worka ze skóry owczej lub koziej, zwanego miechem, głowy, w kształcie stylizowanej główki kozicy, gdzie osadzona jest piszczałka ze stroikiem i otworami bocznymi zwana gajdzicą,
- dujawica - silny wiatr, zamieć śnieżna
- dudki - to co Górale kochają najbardziej - pieniądze
- dziad - samotnie stercząca turniczka, skałka lub duża wanta,
- dziadula - żebraczka, kobieta bez majątku (patrz takżę dziad),
- dziura - jaskinia, kotlinka lub skalne okno,
- dziwożona - mieszkająca w lasach lub nad wodą złośliwa czarownica o pokracznym wyglądzie z niezwykle długimi piersiami, łakoma na niemowlęta i małe dzieci; chroni przed nią dziurawiec nazywany zwonki lub zwonka,
- ekspozyjca - przepaścistość
- fajka - turniczka w kształcie fajki
- filar - bardzo strome żebro skalne
- flanka - zbocze, sciana
- galeria - poziomy taras
- gazda - chłop posiadający gospodarstwo; hruby gazda - bogaty gazda; gaździna - gospodyni; gazdować - gospodarzyć; gazdówka - gospodarstwo,
- gęśle (gęśliki) - małe 3 lub 4-strunowe skrzypeczeki z jednego kawałka drzewa,
- gieleta - drewniane naczynie, do którego pasterze doją owce,
- gips - suchy śnieg
- głaz - duży kamień
- gont - deseczka do krycia dachów, zbieżna w przekroju poprzecznym, wyposażona w nut (rowek) i pióro. Przy kryciu pióro wchodzi w nut następnego gonta. Dawniej gonty szczypano
- Górale - mieszkańcy Karpat
- grań - grzbiet szczytu lub turni
- grapa - urwiste zbocze, grzbiet,
- groń - wyniosły brzeg potoku, albo grzbiet między dwoma strumieniami,
- grule - ziemniaki, pyry, kartofle
- grzebień - pozioma grań
- grzęda - podłużna wypukłość zbocza lub ściany górskiej
- gunia - krótka brązowa peleryna z rękawami i kołnierzem
- gzyms - wąska półeczka
- haki u kozicy - rogi kozicy,
- hala - trawiasty tereny położony powyżej górnej granicy lasu; górskie pastwisko należące do jednego właściciela, obejmowała polany, równie, płaśnie, upłazy,
- harnaś - przywódca zbójników,
- hawiarz - górnik
- herbik - pagórek, grzbiecik góry, pozioma grzęda,
- honielnik - chłopiec, pomocnik juhasów
- horolezka - wąski plecak bez kieszeni i stelażu
- hotar - większy obszar pól lub lasu, duża część wsi,
- hruby - gruby,
- igła - turnia o wysmukłym kształcie,
- jadwiga - gruby drąg o kształcie olbrzymiej laski służący w szałasach do zawieszania kotła nad watrą,
- jafer - gęste zarośla borówki czarnej gdy są bez owoców,
- jama - płytka jaskinia, doły i leje,
- jarzec - jęczmień,
- jedla - jodła,
jeger - uzbrojony strażnik,
- jesieniowisko - jesienny wypas krów lub owiec,
- juhas - pasterz owiec
- kar - zagłębienie terenu o charakterze basenu
- keczka - lesiste wzgórza,
- kierdel - stado owiec,
- kierpce - buty z jednego kawałka skóry wołowej, często z dorobionym obcasem,
- kira - zakręt lub serpentyna drogi albo ścieżki,
- klin - boczny grzbiet, który rozdziela dwie doliny lub dwa żleby
- kłabuk - kapelusz z okrągłą główką i rondem, wyrabianego z twardego czarnego filcu
- kocioł -okrągłe zagłębienie terenu
- koleba (koliba) - szałas pasterzy lub zagłębienie pod skałami, gdzie można zanocować
- komin - wąskie i strome zagłębienie w skałach, a także wysmukła turniczka
- koń - krawędź skalna, po której można posuwać się okrakiem
- kopa - kopulasta góra
- kopieniec - góra podobna do kopy
- kosowina - kosodrzewina
- kostki - skorupki ślimaka naszyte na pasku główki kapelusza
- koszar - zagroda dla owiec
- koszarzysko - tu gdzie stał poprzednio koszar
- kotelnica - kotlina lub miejsce kocenia się i zimowania owiec
- koza - kozica
- koziarz - myśliwy polujący na kozice, kłusownik
- krzesanica - urwisko skalne
- kurniawa - zamieć śnieżna
- leluja - lilia złotogłowie
- magura - wzgórze, pagórek
- maliniak - zarośla malinowe
- młaka - bagno, torfowisko
- mnich - widmo Brockenu
- mraźnica - strąga z kamiennego murku, gałęzi
- nietota - widłak wroniec
- niżni - niższy
- nyża - takie zagłębienie w skale, aby zmieścił się tam człowiek
- obłaz - terenowa przeszkoda, strome skały
- ogród - piętro doliny albo taras na stromym stoku
- oko - mały stawek
- ostrewka - wbity w ziemię pień z krótko obciętymi gałęziami do układania kopek siana
- oszczypek (ozscypek) - podpuszczkowy wędzony ser owczy
- palenica - wypalony las lub kosodrzewina
- patria (patryja) - wieża triangulacyjna stojąca na szczycie
- perć - wąska ścieżka
- piarg - okruchy skał u stóp ścian górskich
- piszczałka (fujarka) - instrument dęty z wierzby, jaworu lub jesionu
- płaza - głaz przerżnięty wzdłuż do budowy chat
- polana - część łąki, hali czy pastwiska, gdzie kosi się trawę
- pole - pochyła powierzchnia na dnie lub zboczu doliny
- polowac - myśliwy
- pośredni - środkowy
- potok - strumień; dolina lub jar potoku
- przepaska - wypas owiec podczas wiosennego redyku ze wsi na halę
- przysłop - miejsce na grzbiecie lub przełęcz
- puciera - duże naczynie używane do zlewania mleka z udoju, przy wyrobie sera, do przechowywania kwaśnej żentycy
- redyk - wypędzanie stad owiec z początkiem lata na hale górskie
- redykałka - mniejszy od oszczypka serek owczy
- rohacz - wyróżniający się szczyt
- roztoka - głęboka dolina górska z potokiem lub miejsce gdzie spływają się strumienie
- rówień - płaskie miejsce na dnie doliny
- rygiel - skalny próg zamykający ujście cyrku czyli karu
- serdak - krótka barania kamizelka
- siklawa, siklawica - wodospad
- skała - luźny kamień
- skałka - turniczka lub niewielka wanta
- skok - wodospad
- skrzyżal - płyta skalna
- smrek - świerk
- solisko - miejsce, gdzie wykłada się sól dla bydła lub owiec do lizania
- spady - urwisko
- staw - jezioro
- strąga - przenośne lub stałe ogrodzenie, w którym gromadzi się owce do dojenia
- styrznik - wyniosły grzbiet rozdzielający dwa potoki płynące u jego stóp
- szałas - drewniany lub kamienny budynek, w którym w latem mieszkają baca z juhasami
- szałasiska - miejsce, gdzie kiedyś stał szałas
- szatra - namiot z gałęzi
- szczerba - wcięcie w grani
- szczyt - samodzielna góra
- szpej - ambalaż Rusinowca
- śtyrbny -stromy, spadzisty
- świstówka - miejsce zamieszkane przez świstaki
- tobogan - sanie na szerokich płozach do zwożenia
- trąbita - instrument dęty w kształcie długiej drewnianej rury rozszerzonej na końcu
- turnia - stromy, urwisty, skalisty szczyt; urwista skała w grani szczytu lub w jego ścianie
- ubocz - niezbyt strome zbocze góry
- upłaz -rozległe, trawiaste zbocze
- uwiezisko - część stromego zbocza z oberwaną darnią
- wanta - blok skalny
- warzecha - duża drewniana chochla używana do mieszania żentycy
- watra - ognisko
- watrzysko - miejsce po watrze
- wibramy - podeszwy z twardej gumy; buty z podeszwą typu wibram
- wierch - góra
- woda - strumień
- wolarnia - tam gdzie dawniej wylegiwały się lub pasły woły
- wrota - szeroka przełęcz
- zadni - tylny, ostatni
- zagon - żleb półka trawiasta nadajaca się do wypasu owiec
- zakosy - serpentyny ścieżki lub perci
- zimówka - zimowy wypas owiec (np. po Nowym Roku na Rusinowej Polanie)
- żabica - okrągły płaski kamień leżący w potoku
- żentyca - serwatka z mleka owczego
Dopisz słówko
©1999-2000 Jacek Kowner